Vroeger

De heer van gisteren mailde me,
dat hij het fantastisch vond,
dat hij wel een herhaling wilde.

Waar zijn de mannen van vroeger,
die nooit wat lieten horen.
Dat was veel gemakkelijker.

Ze belden in plaats van mailen.

Ingepakt

Gisteren ging ik een glas wijn kopen,
op café, in de grote lichte stad.
Daar heb ik een leuke heer ontmoet,
die ik heb ingepakt en meegenomen.

Toch ik ben altijd weer zo blij,
als ze weer weg zijn.

Früstück

Dit weekend, ik dus naar Berlijn.
Er moest vergaderd worden over kleur en vorm.
Ik mocht tussen het gebabbel door
ook een beetje energie opdoen.
Zo kwam ik uit bij Anna Blume.

Ze hadden daar een Früstücksetagere…
Daar ging ik even scheef voor zitten.

Kuisen

Ik zit in mijn nieuwe huis,
het was in mijn herinnering mooier.
Vooral heel veel opgeruimder en schoner.
Ik bind mijn haren bij elkaar,
trek mijn kuishakken aan
en ga een tijdelijke verhouding aan
met Mr Proper.

Werken

Ik spring met mijn hakken op de vlieger.
Mijn opperhoofd stuurt me weg,
naar de ooit gesplitste stad.
Die stad is weer hip en übercool.
Dit weekend een beetje werken dus,
net nu ik hunker naar mijn nieuwe nest.

Beter

Twee dagen zijn er afgepakt,
het virus is bijna bestreden.
Met de hulp van Wanhopige Huisvrouwen,
door hen zwelgde ik niet in zelfmedelijden.
Maar gingen mijn tenen krullen en
mijn haren staan weer hoog staan.

Zeventien afleveringen achter elkaar is heel veel.

.

Ziek

Ik kuch hard, mijn keel schuurt.
Mijn haren hangen plat, mijn hakken staan in de gang.

Maar ik klaag niet, ik ben mijn moeder niet.
Als ik bel naar moeder en laat vallen dat ik hoofdpijn heb.
Dan heeft ze ongetwijfeld een hersentumor,
dat is erger. Toch?

Ik kuch hard, mijn keel schuurt,
mijn hakken staan in de gang.
Maar vooral mijn huid is droog.
zo droog als kledingstuk op de Meir.

Geld

©xtheowl

Ik droomde dat ik heel rijk was,
maar ontzettend ongelukkig.
Doodsbang om alles te verliezen,
liep ik gewapend rondjes om mijn geld.

Toen ik zwetend wakker schoot daarnet,
keek ik in mijn portemonnaie, die was leeg.
Daar werd ik zowaar weer blij van.

Tuinkleding

Ik mag gaan wonen in een huis met ramen,
ramen die uitkijken op een enorme tuin.
Een huis met teveel kamers, waarin ik kan verdwalen.
Vol met herinneringen van vorige bewoners.

Er wonen al dieren in de tuin,
die ik ga voeren en namen geven.

Nu moet ik alleen nog tuinkleding vinden.

Moeder

Terwijl ik naar de telefoon staarde; belde moeder,
moeder denkt dat ik ongelukkig ben.
Omdat ik geen gezin sticht en de wereld bevolk.
Ik denk dat moeder ongelukkig is
omdat ze leeft naar meningen van andere mensen.

Het zijn vreemde gesprekken tussen moeder en mij.